Verslag 12 augustus

Dinsdag 12 augustus:
Zeer vroeg uit de veren om de North Rim van de Grand Canyon (GC) te bewonderen. Na 2 uur rijden, bereikten we om 9.00 u (am) het Kaibabplateau en reden we 1 uur lang door het Kaibab National Forest. Om jullie de weidsheid van dat bos te laten beseffen: 1 uur aan zo'n 70 mijl per uur gemiddeld (112 km/u), dus naar Knokke, zonder 1 huis tegen te komen! Zo'n groot bos! Twee herten op de weg, zó weinig verkeer! Een bos met hoge naaldbomen en her en der uitgestrekte weiden. Om iets na 10 bereikten we de ingang van de noordelijke zijde van de GC. We toonden onze 'National Park annual pass' en met het plannetje dat we kregen en onze voorbereidingen, stapten we naar Bright Angel Point, een punt met een spectaculair zicht op de immense GC. Nadien nog een wandelingetje van een uurtje. Vervolgens 29 mijn (+/- 47 km) lange tocht vol haarspeld- en andere bochten naar Cape Royal en Angel Window. Beide punten gaven ons betoverende zichten op de GC. Mensen met hoogtevrees kijken hier best niet naar beneden, de 1,6 km steile afgronden doen echt wel grimmig diep aan. De schoonheid van deze GC valt niet in woorden te vatten: we hopen dat de vele foto's en de stukjes film voor zich zullen spreken.
Om 2 u (pm, 14 u dus) stortten we ons uitgehongerd op onze picnic, want het was ondertussen al van 7 uur 's ochtends geleden dat we gegeten hadden (in de auto). Drinken doen we hier met liters. Vandaag zijn er zeker 12 l water gedronken.
Op het volgende viewpoint, Roosevelt, stonden we plots oog in oog met een heel groot mannetjeshert met een breed gewei. Niemand had nog oog voor de GC en we zetten een paparazzitocht à la Lady Di in om het mooie 'deer' in beeld te krijgen. Bij al deze commotie vergat Manu zelfs de GC te fotograferen. Hij keerde op zijn stappen terug en legde voor het voor- en nageslacht alles vast. De afdaling en kronkelige 29 mijl terug, stopten we nog her en der voor andere zichten. Tijdens de weg door het woud zagen we ditmaal een kudde bizons / buffels (?) en een prairievos. Wat ons toch wel zowel 's ochtens als op de terugtocht beroerde, waren de +/- 11 km langsheen recent afgebrand bos. Zwartgeblakerde stammen van wat ooit groene dennen waren, kilometers lang en diep in het woud.
Moe, maar voldaan arriveerden we in Page. Vlug nog de boodschappen doen voor morgen (oa. 12 l water, groenten, fruit, ...) en (gezien de meisjes gezien hadden dat er hier in de gemeenschappelijke ruimte een microgolfoven was) een paar kant-en-klare maaltijden, en sla en groentjes gekocht en op de kamer lekker warm opgesmuld. Oef, eens niet op restaurant, doet ook deugd.
Daarna iedereen vroeg het bed in...