Verslag 10 en 11 augustus VS

Zondag 10 augustus:
Blanding – Page: dat is de tocht to do today. De bedoeling was eerst het dinomuseum te bezoeken, alvorens de tocht aan te vangen, maar de dino's hebben op zondag een rustdag, dus geen dino's, geen museum. Na een korte halte bij Twin Rocks naar Gods Valley. Hemeltje, de weg naar Gods vallei is echt geen recht asfaltbaantje maar een kilometer lang hobbelig, bochtig, steil en dalend weggetje. Gevolg: Judith moest weer naar een braakzakje grijpen en de pas gepoetste wagen (zaterdag op de motelparking gewassen, by night) hing weer helemaal onder 't stof. God hebben we niet gezien op deze kronkelige tocht naar prachtige (Godverlaten) monolieten in allerlie vormen en veel toeristen zagen we ook al niet (5 a 6 wagens). Na de slechte weg te verlaten, stevenden we op ons volgende doel af: Monument Valley, een gebied in de prairie met enkele massieve rotsblokken, di het filmdecor van menige Far West movie vormden. Impressionant. Tja, en dan stilden we onze honger met een Mac Donalds, waar Judith en co zich in de binnenspeeltuin (té warm buiten voor zoiets) uitleefden. Na zeer veel kilometers bereikten we Page. In Page is er een immense stuwdam waardoor sinds dejaren 60 Lake Powell ontstond, een enorm uitgestrekt stuwmeer waarop je kan varen, als je gefortuneerd bent tenminste. Antilope Canyon, de meest fantastische lokale canyon, blijkt enkel onder leiding van de locals (Navajo indianen) te bezoeken, mits hier veel geld voor neer te leggen. De indianen die reservaten zijn toegewezen, slaan er echt geld uit, dat geldt zowel voor Monument Valley, Antilope Canyon, etc. Bovendien smeren ze de toeristen allerlei juwelen en 'Katchina poppen' aan. De temperaturen lopen hier hoog op, zo'n gemiddelde van 94°F (35 °C! Wij blijven zoveel mogelijk uit de zon/warmte en zoeken de koelte op van het hotel of de airco van de wagen. Na een duik in het water van het zwembad en een lekkere picnic met in de supermarkt gekochte groentjes en fruit en broodjes. De supermarkten zijn hier niet zoveel anders dan bij ons, enkel dat er mega grote proties te vinden zijn, zoals 2 kg pindakaas of 2 l ketchup of een plastic pak van 2,5 kg cornflakes die op een zak hondevoer lijkt. We proberen bewust boodschappen te doen, slechts een enkele keer is er een ijskastje op de kamer en onze coolbag met 7 coolblokjes is voldoende om de vele flesjes water koel te houden, maar ook niet meer dan dat. Ja, hier wordt wat gedronken met deze temperaturen. En in de wagen warmt alles op zodra de airco afstaat, zélfs in de schaduw. Onze dagen zijn heel gevuld. 's Avonds toekomen in een hotel, rush rush naar een restaurantje, vlug slaapgerief en tandpasta etc. Zoeken in de diverse zakken en Judith in bed leggen. Ondertussen spelen de 4 oudsten nog 1 a 2 spelletjes poker, of douchen ze zich, en schrijven z het verslag uit, dat – als er internet is – doorgestuurd wordt, en bereiden we zaken voor de volgende dag voor. Onze kaartjes geraken niet geschreven, misschien morgen, dan is het een “rustdag”.

Maandag 11 augustus:
Een dagje rust in Page.
Nathan bleef op de kamer om wat te studeren en wij maakten een wandeling naar Horseshoe bend, een zicht op de Colorado rivier, die zich in de Canyons kronkelend een weg baant. 's Middags een toch op een maxi 4x4 (bijna vracht)wagen naar Antelope Canyon, met een Navajo Indiaanse gids. De drukte in de smalle kloof maakte het onze huisfotograaf niet makkelijk. Deze conyon stroomt soms vol water en dat water schuurde op een onwaarschijnlijke manier de wanden uit. Het zonlicht valt door enkele gaten en zorgt op de schillig gevormde wanden voor een licht- en kleurschakeringen-show. Onder het stof en onze kleren nat van het zweet, keerden we weer. We stormden een supermarkt binnen om water te kopen (hoewel we al 2 ½ l op hadden gedronken tijdens onze 1 ½ uur durende tocht, en vooral om in de airco ervan af te koelen. Terug in het hotel gingen de jongsten zwemmen, voor de anderen enkel een douchke, postzegels gaan kopen, het lunchpakket voor morgen voorbereiden (2 kippen ontveld, ontbeend en onvet), verslagje schrijven, de kids spelen ondertussen een spelletje poker (meegebracht uit Las Vegas). We beslisten ook nog om na de South Rim van de Grand Canyon in Flagstaff te overnachten en donderdag niet via Phoenix naar Tuscon te rijden, maar via Phoenix richting Yuma en vervolgens Tijuana (Mexico) aan te doen en dan San Diego. Manu legde vervolgens de motels/hotels vast (behalve voor onderweg, thv Yuma), want het is hier zoals in Nazareth, alles is volzet. Dus we kunnen niet zoals in Marokko etc. Gewoon onderweg aankloppen, er zeker van wezend dat er plaats is.
De “rustdag” kwam op het juiste moment en een dagje 'slechts' de Antelope Canyon en de glen Canyon aan de Colorado te zien, was voldoende om met verlangen uit te kijken naar de North Rim van de Grand Canyon, waarvoor we morgen een aller-retour Page – GC – Page zullen doen, van ruim 400 km. Vroeg opstaan geblazen, dus vroeg gaan slapen!