BOEDAPEST dinsdag tot vrijdag

Dinsdag 28 juli
Na een nacht in het rustige hotel en een goed ontbijt, uitgecheckt en de wagen geladen. We zijn nog maar goed op weg of Christel ziet in een ooghoek een sterk in het oog springend gebouw langs de grote laan waar we rijden … een soort Gaudi huis zoals in Barcelona. Het ‘huis van de kunst’. We draaien 180° en stoppen ervoor. Het is een ‘organisch’ huis met veel kleuren, met bomen die door de ramen naar buiten ‘groeien’, met een vloer die niet effen is, maar hier en daar wat hellend, zoals de grond in een bos, … We staan vol bewondering. Er is op twee verdiepingen een tentoonstelling van ‘Hundertwasser’, een Oostenrijkse moderne kunstenaar, waar Marie-Elise en Ruth-Marie tijdens hun lessen P.O. al over gehoord hadden. De tentoonstelling valt enorm mee. Alleen de kaartjesverkoper, die ons zegt dat een familieticket niet voor ons is: twee kinderen, ja, maar vijf, dat is een klas of een school ! Enfin, hij berekent voor ons de prijs voor de inkom, en zet ons eigenlijk in ’t zak. Maar de geproefde kunst binnenin maakt alles goed.
Onderweg naar Boedapest, wat langer dan gedacht. Het was heel warm in de wagen, en ook erbuiten, zonder airco. De eeste indrukken, als we Boedapest binnenrijden: zien we kleurloze hoge sociale woningen, uit het communistische tijdperk. Aan de andere kant van de stad ligt het hotel, Ramada resort, Aquapark. Het spectaculaire van de zwembaden, de roetjsbanen en andere snelwaterbanen, doen ons de vermoeidheid van de rit snel vergeten. Center Parks in Hongarije.

Woensdag 29 juli:
De wijk Pest (van Boedapest) zijn we gaan verkennen. De shuttle bus van het hotel en de metro, geld gewisseld, enz. Horen bij de eerste kennismaking van de stad. De Hongaren spreken bijna allen enkel Hongaars, een voor ons onverstaanbare taal. We lopen via het indrukwekkende parlement, langs de Donau, naar een kunstwerk (114 smeeduizeren schoenen, met hier en daar een theelichtje in) ter gedachtenis van de Jodenvervolging (die in de Donau gesmeten werden). Even verderop bewonderen we het Gresham hotel in secessionstijl (art nouveau), langs de buiten- en binnenkant: er zijn prachtige smeedijzeren poorten met pauwen, glaswerk en mozaiektegels, alsook verlichting, alles in de stijl. Daarachter ligt de Stephansbasiliek en een in secessionstijl gebouwde oude postspaarbank die we zijn gaan bekijken. Dan is het tijd voor een tas koffie met 8 soorten patisserie van Gerbeaud, en rondlopen rond het Vösörmatry plein, het bewonderen van kunstolifanten (à la de koeien die we in Europa en Mexico zagen), en dan naar de Elisabethbrug, de Vàci straat en het Thonnethuis. Een ander aspect van Hongarije zijn de 600000 Joden die hier uitgeroeid zijn in WO II, wat zich symboliseert in een kunstwerk van aluminium, een treurwilg in de tuin van de Grote Synagoge. Het ‘house of terror’, het voormalig hoofdkantoor van de Nazi en later Sovjet-inlichtingendienst in Boedapest, laat ons in het Hongaars voelen welke gruweldaden daar gebeurden.

Donderdag 30 juli:
Vandaag is het aan de Boeda kant van Boedapest de beurt. We stappen na shuttle bus en metro over de Szecheni brug , nemen een kabeltreintje naar boven en bezoeken dan de oude bovenstad van Boeda. We bewonderen het uitzicht over de Donau en over de oevers van Pest (vooral het schitterende Parlementsgebouw) vanuit het Vissersbastion. Dit laatste is sprookjesachtig mooi, échter dan menig Disney kasteel. We bezoeken ook het Matthiastemplon, met zijn gekleurde geglazuurde dakpannen met bloemenmotieven, we lopen langs het labyrint, we bezoeken een apotheekmuseum, de ‘Gouden Adelaar’ en lopen dan naar de andere heuvel, waar we het Koninklijk Paleis aanschouwen, de Mathias fontein zien, dat opgedroogd is en waarvan zijn groene (koperen) beelden, de stenen eronder groen hebben gekleurd. Dit alles onder een verzengende hitte. We dalen dan af naar beneden, langs de Donau, lopen nog een paar winkeltjes binnen op zoek naar koelte en drank, zien de ‘chocolade’ kerk van dichterbij (een kleine banale kerk, die we zo noemden omdat ze er vanop de andere oever uitzag alsof ze op z’n Hansje en Grietje van Peperkoek en chocola was opgericht. Aan de St Anna kerk willen we de tram nemen, maar de chauffeur roept ons door het raam toe ‘tomorrow’ en doet een teken met zijn hand van ‘kapot’. Dan nemen we maar de bus naar het Gellert hotel, een paar km verder langs de Donau: een hotel, badhuis / Therme, volledig in secessionstijl opgericht, we zien het St Istvan en het bevrijdingsmonument en steken dan de brug over naar een oud treinstation dat omgevormd werd tot een enorme overdekte markt, met kraampjes met kaas, salami, groenten, soevenirs, drankgelegenheden en diens meer.
Na een vermoeidende dag zijn we via metro en shuttlebus terug in het hotel, waar het zwembad deugd doet.


Vrijdag 31 juli
Vandaag is het een rustdag geworden, aan het zwembad, ontstressen en ‘chillen’. Zwemmen, een saunaatje doen, liggen in de zon, lezen en rusten.
De kinderen hebben er geweldig van genoten, en wij ontspanden op een andere manier als de vorige dagen. Heerlijk!