BOEDAPEST dinsdag tot vrijdag

Dinsdag 28 juli
Na een nacht in het rustige hotel en een goed ontbijt, uitgecheckt en de wagen geladen. We zijn nog maar goed op weg of Christel ziet in een ooghoek een sterk in het oog springend gebouw langs de grote laan waar we rijden … een soort Gaudi huis zoals in Barcelona. Het ‘huis van de kunst’. We draaien 180° en stoppen ervoor. Het is een ‘organisch’ huis met veel kleuren, met bomen die door de ramen naar buiten ‘groeien’, met een vloer die niet effen is, maar hier en daar wat hellend, zoals de grond in een bos, … We staan vol bewondering. Er is op twee verdiepingen een tentoonstelling van ‘Hundertwasser’, een Oostenrijkse moderne kunstenaar, waar Marie-Elise en Ruth-Marie tijdens hun lessen P.O. al over gehoord hadden. De tentoonstelling valt enorm mee. Alleen de kaartjesverkoper, die ons zegt dat een familieticket niet voor ons is: twee kinderen, ja, maar vijf, dat is een klas of een school ! Enfin, hij berekent voor ons de prijs voor de inkom, en zet ons eigenlijk in ’t zak. Maar de geproefde kunst binnenin maakt alles goed.
Onderweg naar Boedapest, wat langer dan gedacht. Het was heel warm in de wagen, en ook erbuiten, zonder airco. De eeste indrukken, als we Boedapest binnenrijden: zien we kleurloze hoge sociale woningen, uit het communistische tijdperk. Aan de andere kant van de stad ligt het hotel, Ramada resort, Aquapark. Het spectaculaire van de zwembaden, de roetjsbanen en andere snelwaterbanen, doen ons de vermoeidheid van de rit snel vergeten. Center Parks in Hongarije.

Woensdag 29 juli:
De wijk Pest (van Boedapest) zijn we gaan verkennen. De shuttle bus van het hotel en de metro, geld gewisseld, enz. Horen bij de eerste kennismaking van de stad. De Hongaren spreken bijna allen enkel Hongaars, een voor ons onverstaanbare taal. We lopen via het indrukwekkende parlement, langs de Donau, naar een kunstwerk (114 smeeduizeren schoenen, met hier en daar een theelichtje in) ter gedachtenis van de Jodenvervolging (die in de Donau gesmeten werden). Even verderop bewonderen we het Gresham hotel in secessionstijl (art nouveau), langs de buiten- en binnenkant: er zijn prachtige smeedijzeren poorten met pauwen, glaswerk en mozaiektegels, alsook verlichting, alles in de stijl. Daarachter ligt de Stephansbasiliek en een in secessionstijl gebouwde oude postspaarbank die we zijn gaan bekijken. Dan is het tijd voor een tas koffie met 8 soorten patisserie van Gerbeaud, en rondlopen rond het Vösörmatry plein, het bewonderen van kunstolifanten (à la de koeien die we in Europa en Mexico zagen), en dan naar de Elisabethbrug, de Vàci straat en het Thonnethuis. Een ander aspect van Hongarije zijn de 600000 Joden die hier uitgeroeid zijn in WO II, wat zich symboliseert in een kunstwerk van aluminium, een treurwilg in de tuin van de Grote Synagoge. Het ‘house of terror’, het voormalig hoofdkantoor van de Nazi en later Sovjet-inlichtingendienst in Boedapest, laat ons in het Hongaars voelen welke gruweldaden daar gebeurden.

Donderdag 30 juli:
Vandaag is het aan de Boeda kant van Boedapest de beurt. We stappen na shuttle bus en metro over de Szecheni brug , nemen een kabeltreintje naar boven en bezoeken dan de oude bovenstad van Boeda. We bewonderen het uitzicht over de Donau en over de oevers van Pest (vooral het schitterende Parlementsgebouw) vanuit het Vissersbastion. Dit laatste is sprookjesachtig mooi, échter dan menig Disney kasteel. We bezoeken ook het Matthiastemplon, met zijn gekleurde geglazuurde dakpannen met bloemenmotieven, we lopen langs het labyrint, we bezoeken een apotheekmuseum, de ‘Gouden Adelaar’ en lopen dan naar de andere heuvel, waar we het Koninklijk Paleis aanschouwen, de Mathias fontein zien, dat opgedroogd is en waarvan zijn groene (koperen) beelden, de stenen eronder groen hebben gekleurd. Dit alles onder een verzengende hitte. We dalen dan af naar beneden, langs de Donau, lopen nog een paar winkeltjes binnen op zoek naar koelte en drank, zien de ‘chocolade’ kerk van dichterbij (een kleine banale kerk, die we zo noemden omdat ze er vanop de andere oever uitzag alsof ze op z’n Hansje en Grietje van Peperkoek en chocola was opgericht. Aan de St Anna kerk willen we de tram nemen, maar de chauffeur roept ons door het raam toe ‘tomorrow’ en doet een teken met zijn hand van ‘kapot’. Dan nemen we maar de bus naar het Gellert hotel, een paar km verder langs de Donau: een hotel, badhuis / Therme, volledig in secessionstijl opgericht, we zien het St Istvan en het bevrijdingsmonument en steken dan de brug over naar een oud treinstation dat omgevormd werd tot een enorme overdekte markt, met kraampjes met kaas, salami, groenten, soevenirs, drankgelegenheden en diens meer.
Na een vermoeidende dag zijn we via metro en shuttlebus terug in het hotel, waar het zwembad deugd doet.


Vrijdag 31 juli
Vandaag is het een rustdag geworden, aan het zwembad, ontstressen en ‘chillen’. Zwemmen, een saunaatje doen, liggen in de zon, lezen en rusten.
De kinderen hebben er geweldig van genoten, en wij ontspanden op een andere manier als de vorige dagen. Heerlijk!

REIS NAAR HONGARIJE, VIA WENEN EN BUDAPEST NAAR HET BALATONMEER

REIS NAAR WENEN – BOEDAPEST – BALATONMEER - deel 1

Zaterdag 25 juli:
Rond de middag, tussen de Tomorrowland drukte was alles ingeladen en vertrokken we richting Duitsland, over Heeren – Nederland, via Frankfurt, Nurnberg naar het Gasthoff Parzefal te Regensburg. Het typisch Duitsel Gasthoff ontgoochelde ons niet. Schnitzel in grote porties en bier in kruiken van een halve liter werden ons opgediend door een vriendelijke Duitse in klederdracht.
Deze dame zei ons ‘guten apetit’ maar Marie-Elise vertond ‘voeten onder tafel!’: wij lagen allemaal bijna onder de tafel van het lachten. Weer een inside joke erbij!

Zondag 26 juli:
Vanuit Regensburg toch nog bijna 4 uur rijden tot net voor Wenen, waar we eerst kasteel Schönbrunn bezochten. Dit zomerpaleis van Sissi en Franz Jozef is immens groot, met een reuzachtige tuin. Na een bezoek aan de prachtige vertrekken van het paleis, brachten we een bezoek aan het Kindermuseum waar we ons allen verkleedden en door verschillende op kindermaat aangelegde ruimte’s wandelden. Vervolgens langs de fontein lopen en naar de Zoo, met reuzenpanda’s en koala’s ! Jawel, zo groot is het park van ’t kasteel dat het een eigen zoo bezit, vergelijkbaar qua oppervlakte met de Antwerpse Zoo.
Een rit met de auto via de ‘Ring’ van Wenen bood ons de mogelijkheid om Wenen’s grootste baan met grootse gebouwen te verkennen.
Dan inchecken in het hotel (hotel Adlon) en dan naar het Reuzenrad van het Prater en naar de kermis eromheen, die twee keer meer attracties beidt dan de Sinksefoor. Wat een lachen en gillen! Er liepen zeer veel vrouwen in ‘bourka’ rond, volledig in het zwart en volledig gesluierd, terwijl ze in de attracties zaten of filmden. Onbegrijpelijk soms, hoe ze met moderne technologie in de hand toch vasthouden aan hun verpakkingen. We doopten ze ‘de dementors’, omdat we in de aanloop naar de nieuwe Harry Potter film zitten en de vorige films aan het bekijken waren. Om 21.00 u nog een pizza en onze eerste dag Wenen zat erop.

Maandag 27 juli:
Een flinke toch doorheen de stad bracht ons naar Kasteel Hofburg, videointro’s van de Spaanse Rijschool (op witte paarden, spijtig dat ze allemaal deze week ‘op vakantie zijn’ en er dus geen voorstellingen te zien zijn). Dan een second breakfast bij Sacher (heerlijke chocolade taart met warme choco voor de kinderen of met koffie en thee uit Weens porselein in de salons van Café Sacher … pure luxe !), de kezierlijke vertekken in Hofburg, het porselein en zilver van Sissi, … Op de Naschmarkt, een marktje met houten kraampjes, proefden we exotische vruchten (jackfruit, dragonfruit – hadden we in India al gezien, coco’s, …) en een heerlijk middagmaal bij Umar, waar we de vis in het viskraam ernaast kozen en dan nadien op ons bord kregen … iedereen genoot van zijn schotel en er werd veel geproefd van elkaars bord. In het muziekhuis ontdekten we vanalles over geluiden en natuurlijk over Haydin, Mozart, Beethoven, Schubert en Strauss – de Weenste klassiekers. Er waren zeer originele hoogtechnologische creaties om de toeschouwers te laten genieten van de muziek. Judith kreeg de leiding over een orkerst en met haar electronisch gestuurde dirigentstok begeleidde zij het philharmonisch orkest.
Op het dakterras van Steffl bewonderden we het kleurrijke dak van het Stephansdom en omgeving. Via de glazen lift daalden we weer naar de wintekstraat af en liepen naar de Stephansdom. Het Mozarthuis vile ons erg tegen, pure geldklopperij. Via de metro even langs ‘Summerstage’, een plaats waar we dachten wat hedendaagse muziekoptredens te kunnen aanhoren terwijl we er een snack zouden eten. Dat viel tegen. Dan maar naar ons hotel om er na een verkiwkkende douche in de zachte kussens in te slapen.